Eindelijk is het dan zo ver, Alles moet uit de kast. Deze gedreven druktemakerij gaat de hele week duren, iedereen is vrij, alles ligt plat en stil. Van mij wordt ook het ene verwacht, zelfs een doktersbriefje wordt niet geaccepteerd. Ik ben geen feestnummer. Mijn idee van dit soort, een week lang, zonder verstand ergens zitten, je vol te gieten, en dom kijken, naar over de tafels springende vrouwen, opgemaakt met glitters en masker. Opgestuwd door de muziek en drank.
De wat oudere, gedateerde dames, welke te jong zijn voor de steunkousen, en te oud voor de botox, lopen er omheen. Sommigen doen zelfs een poging om mee te zingen. Ik zit hier met nog een kennis, (ook huisman) te praten over de gevaren die hier over ons heen komen. Na een paar biertjes, begint de discussie over, om onze CAO aan te passen, en gevarengeld te vragen. In veel kroegen, is deze week live muziek (of wat er op lijkt) vaak zitten de muziekkanten om een lange eettafel, proberen zittend muziek te maken, voor mij ook nieuw. Mijn kennis zegt, laat alles maar over je heen komen, doe ik ook. Kijkend, naar de springende vrouwen, lijkt me dit niet echt een goeie strategie. Maar goed, smaken verschillen. De kennis vraagt aan mij, misschien is het nodig om onze horizon te verbreden, om de dingen in een ander perspectief te bekijken, mijn gedachten gaan naar de brede horizon, dan krijg je de bunda’s helemaal in beeld, “breedbild” waar heb ik dit vaker gehoord. De collega zegt, om deze hysterie te kunnen begrijpen, zullen we onze grenzen moeten verleggen, ik denk dat de grens ophoudt bij dit mijnenveld hier zeg ik. Ja, dat begrijp ik, zegt m’n collega, we kunnen niet verder dan de gevarenzone. Onze vrouwen gaan even naar de wc. Intussen heeft eem klein groepje vrouwen hun aandacht op ons gevestigd, waarna de grotere groep direct uiteenvalt en versprijdt. Een paar van de kleine groep komen fel kijkend op ons af. De een vraagt, Voce esta sozinho?(zijn jullie alleen?)Ik begin direct een risico inventarisatie, het blijkt dat het gevaar steeds groter wordt. Het zijn van het soort vrouwen, niet echt geletterde typen, ze gaan voor het kruis en het vaderland. Automatisch denk ik om mijn veiligheidsgordel van de stoel vast te maken, voor de turbulentie, maar ik weet dat er geen riem aan de stoel zit, dat zou in deze situatie misschien nog gevaarlijker zijn, als je de vluchtweg blokkeerd, en omdat de grotere groep zich beweegt in onze richting. Zit te vaak in het vliegtuig denk ik. Het lijkt dat de kleine groep vrouwen funcioneerd als een klankbordgroep voor de grotere groep. Mijn collega zegt net op tijd, nossasmulheres vem (onze vrouwen komen) We hoorden nog, que pena (wat jammer) Waarna de vrouwen weer afdropen. Toen onze vrouwen weer zaten, leek het net of er niets was gebeurd. Bij de deur, zagen we twee enorme ballonnen verschijnen, ik zei tegen mijn collega, het feest is nu goed begonnen, geloof ik. Ja, zei hij, kijk er komen nog meer. Wat bleek, het waren opgepompte achterwerken. Ja, dat kan er ook nog wel bij, zei mijn collega. Deze cosmetische ingreep hoort waarschijnlijk bij de basis voor een everyday make up look, net zoals botox en borst vergroting, dit mogelijk om het evenwicht weer te herstellen met achter. Allemaal om moeders mooiste te zijn. Wat bezield zulke mensen ze passen niet eens op een stoel, of ze moeten twee stoelen gebruiken, of een bank. Wat zouden ze erin hebben, vroeg mijn collega. Misschien een opvulmiddel zoals siliconenkit transparant, of waarschijnlijk gewoon lucht, ik denk dat ze de praktische oplossing gedaan hebben, lucht met twee ventielen, zodat ze gewoon bij de pomp, kunnen pompen, waarschijnlijk 2,2 atm. dezelfde druk als de banden, kan de auto en de kont in een ronde worden opgepompt. En wat denk je van die hele grote? We bestellen eerst nog een biertje, ik heb iets sterkers nodig, zei m'n college, Het wordt mij te machtig. Als ze die vullen met heliumgas, kun je er een bakje onder hangen en een ballonvlucht maken, maar ik weet niet of het wel zo'n prettig gevoel geeft, wanneer je onder zoiets groots hangt, bij de landing kun je ook in de nodige problemen komen, het zal misschien werken als een grote airback, maar ik waag het maar niet. Ons gesprek veranderde naar onze dagelijkse bezigheden, met wat droogt het vandaag weer goed, en ga jij dit jaar ook "himmelje?" O que voce diz? (wat zeg je?) A grande limpeza. Nee, zegt m'n collega, ik ga geen schoon huis schoonmaken. Na nog een paar biertjes vonden we het allemaal wel welletjes. Ik heb het hier wel gezien, zegt m'n collega. Ja het beste is om hier zo veilig mogelijk weg zien te komen, en naar onze huishouding te gaan, “Jo kinnè de hûshalding net vesloère litte no”